Van lente-temperaturen kunnen we nog niet spreken, maar de zon is er dan eindelijk toch. Ik heb net twee uur zitten haken op de tuinbank, met trui en sjaal aan was dat goed te doen. Intussen zitten genieten van de vogeltjes en de gezellig taterende doorrookte stemmen van de buurvrouw en haar vriendin.
Op hetzelfde moment in de keuken stond de erwtensoep lekker te pruttelen. Als inspiratie diende een recept voor erwtensoep uit 1887 van
Odilia Corver, directrice van de tijdelijke
kookschool gehouden te Amsterdam, uit haar boek
Aaltje, Nieuw Nederlandsch kookboek.
Erwtensoep voor 5 personen
Benoodigdheden: 5 ons ossenvleesch en 5 ons varkensvlees of worst, 3 maatjes groene erwten, 10 à 12 stuks prei, 8 à 10 struikjes selderij, 30 à 40 gram oudbakken brood, kleine eetlepel boter = 30 gram, ((zout en peper naar smaak).
Bewerking: van het vleesch kookt men een bouillon. Hoeveelheid:
ongeveer 2 liter. De erwten zet men met koud water op een klein vuur,
totdat ze kooken, dan laat men tien tot 12 minuten koken en giet het
water er af, daarna doet men er ruim een liter kokend water op en laat
ze daarmede langzaam gaar koken. Na 2,5 tot 3 uur zijn ze zacht genoeg
en men kan ze met den purée wrijver door de pureerzeef wrijven. De prei
wordt fijngesneden en de selderij zeer fijn gehakt, doch niet met
elkander, ieder afzonderlijk. Het brood snijdt men aan dobbelsteentjes. Nu doet men de boter in den soepketel en laat daarin het brood en de
prei onder stadig roeren licht bruin fruiten. Hierbij voegt men de
erwtenpurée en daarna den bouillon met de selderij. Nu laat men alles
nog een 20 à 30 minuten zacht koken en de soep is
gereed. Heeft men een paar koude aardappelen staan, dan kan men deze fijnmaken en erdoorheen koken. Dit maakt de soep nog beter.
Al wordt erwtensoep tegenwoordig als echt wintervoer beschouwd, toch schrijft Cordelia dat '(ze) in de wintermaanden van November tot April nagenoeg dagelijks op tafel (komen)'. Ook nog in het begin van de lente dus.
Soit, met een beetje fleurige decoratie (eetbare bloemekes, in dit geval hoornviooltjes, en een beetje fijngehakt hardgekookt ei) doet al wonderen om ook in een kom erwtensoep een beetje lenteliefde te steken. Hier vindt ge nog
een ander recept voor lente-erwtensoep (met verse of diepvrieserwten weliswaar).
De bouillon heb ik vervangen door bouillon van mergpijp en soepvlees (in totaal 1 kg), want daar had ik al een pot van klaarstaan. 500 gram spliterwten ongeveer zijn erin gegaan, en een handje pronkbonen waar geen plantjes meer uit wilden groeien. Odilia Corver vindt het blijkbaar niet nodig om peulvruchten voor te weken, maar ik denk daar anders over. Deze hebben ergens tussen de twaalf en de vierentwintig uur in water gestaan. Bij gebrek aan selder heb ik wat witte kool gebruikt. Verbazingwekkend genoeg was dat nog lekker ook. Verder netjes Odilia's aanwijzingen gevolgd, behalve dat ik dat stuk met die zeef wat omslachtig vond, dus heb ik gewoon de staafmixer in de soep gezet.
Ondertussen in de tuin gebeurd er niet overdonderend veel. Ik moet nog altijd het snoeihout van een paar weken terug opruimen.
De munt komt wel piepen. Geen idee waarom hij dit jaar ineens rood ziet.
De tulpen die ik in december op het nippertje nog in de grond heb gestoken zijn daar ook sé. Hopelijk hebben ze binnen een paar weken mooie paarse bloemen.
Deze schattige kleine (on)kruidjes komen ook weer piepen. Ik zou beter eens hun naam opzoeken. Want ik vind dat ze dat toch wel waard zijn. *Edit: Ereprijs*
En zwammen hebben we tegenwoordig ook.
Morgen staat er weer wat tuinwerk op de agenda. We kunnen niet de rest van de week op ons luie kont blijven zitten, nietwaar?
