Een beetje buiten naar binnen

Het was toch nog maar wat frisjes, toen ik een paar weken geleden naar buiten toog om de lavendel, tijm en rozemarijn bij te snoeien. Vooral de lavendel wil wel eens uit de hand lopen. Hoewel ik over het algemeen nogal van wilde tuinen houdt, vind ik dat het tuinpad enigzins begaanbaar moet blijven, kwestie van toch van de achterdeur tot aan de schuur te kunnen wandelen. Er zitten daar zo een aantal van die handige dingen - om er maar een paar te noemen: de fietsen, wandelschoenen en tuingerief - die een mens af en toe toch eens nodig heeft.

Nu ben ik echt geen voorstander van nuttige en bruikbare dingen weg gooien, dus niet in de GFT ermee! Lekker warm terug binnen is het absoluut geen zwaar of ingewikkeld werk om kruiden te drogen. Ge kunt ze ophangen in bosjes in de keuken, of ze ergens anders gedurende twee weken op een veilig goed verlucht plekje leggen.

In mijn geval was dat op ons bomma haar oud nachtkastje dat momenteel in onze ongebruikte schoorsteen geschoven staat. Moest ze het weten, ze zou eens goed lachen.

En dan twee weekjes later kunt ge uw gedroogde kruiden in schone potjes steken en naar hartelust gebruiken bij het kokerellen. Rozemarijn is overal bijna lekker bij en de lavendel gebruik ik om thee van te maken, of geurzakskes om in de klerenkast te leggen.