vrijdag 23 augustus 2013

Das Bauernleben, deel 2










Bessen plukken was tijdens ons verblijf op het Duitse platteland bijna een dagelijks karwei. De rode en zwarte bessen waren al bijna allemaal weg, maar witte bessen waren er nog in overvloed. Tof vond ik dat, want dat zijn nu uitgerekend mijn lievelingsbessen. Also, elke avond verzamelde ik een emmertje om bij het ontbijt samen met wat yoghurt en amandelen op te eten. Maar dat was niet de enige manier waarop we ze op ons bord kregen, ze zaten namelijk ook wel eens in de cheesecake of taart die onze gastvrouw serveerde bij de thee, en ze zaten ook in de zelfgemaakte confituur (witte bessen, witte bessen met vlierbloesem, witte bessen met peer, ...), er was zelfs zelfgemaakte Johannisbeere Wein (heel lekker en zomers)! Wat er verder niet onmiddelijk gebruikt werd ging in de diepvries.
De kersen waren spijtig genoeg echt op hun einde. Twee emmers is alles wat we nog van de bomen konden halen. En een deel daarvan werd tijdens het plukken al verorberd (ahum)!
Al die bessen zijn ook nadat ze geplukt zijn nog een boel werk: wassen, steeltjes verwijderen en ontpitten (bij de kersen). Maar wel leuk om te doen, 's avonds rond de eettafel of tuintafel terwijl er ondertussen gezellig gebabbeld wordt.
In totaal zaten Mr. B. en ik een  flink eind over de 6 kilo witte bessen en bijna 3 kilo kersen (ontpit gewicht). Dat zijn voor een mini-tuinier als ik echt onbevattelijke hoeveelheden! En dit was maar zo'n klein deeltje van de totale bessenoogst daar! Och mens, later... als ik groot ben... dan wil ik dat ook!

4 opmerkingen:

  1. Wat klinkt dat geweldig, en wat wil ik dit toch graag :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja! Voor mij is dat ook de ultieme droom, om zo te leven, in alle rust en stilte en schoonheid, omring door fijne mensen :)

      Verwijderen
  2. Als minituinier kan je watertanden van zo'n oogst op zo'n locatie. Wie weet, later...
    Maar cheesecake: mmmmm....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat hoop ik zeker, het deel met 'wie weet later'! We zijn er al voor aan het sparen :-)

      Verwijderen