Al heb ik weinig tijd voor de tuin dit jaar, het is er nu wel echt mooi, al zeg ik het zelf. De Accanthus bloeit voor de eerste keer (na twee jaar geleden aangeplant te hebben), maar dan wel vol overgave.
En Verbena! Het beste wat ik dit jaar in den hof heb gezet (maar dat zeg ik geloof ik bij alles). Maar serieus, op zijn slanke stengeltjes lijkt het wel een kantwerkje dat boven de rest van de tuin zweeft.
De patatten zijn bijna klaar op geoogst te worden. Om precies te zijn: gisteren kwamen de eerste uit de grond. Ik kan ze wel langer laten zitten en nog wat groter laten worden, maar het lekkerst van alles zijn juist die kleine nieuwe aardappeltjes, niet?
De Cosmos die ik dit voorjaar heb gezaaid staat ook in de bloem en wordt druk bezocht door allerlei vliegdiertjes. Over vliegdieren gesproken, nog nooit heb ik zo veel libellen gezien als de voorbije twee weken. En krekels (springdieren, eerder)! Als ik door te tuin wandel op zoek naar rijpe aardbeien en frambozen springen ze in trosjes van onder mijn voeten weg. Een paar weken geleden kregen we zelfs bezoek van een pad (stiekem hoop ik dat hij er nog steeds is). Geen idee of er een connectie is, maar zelfs de slakkenschade valt dit jaar mee (behalve mijn vier mysterieus verdwenen komkommerplantjes dan).
Het is ook leuk om te zien dat sommige dingen gewoon vanzelf terugkomen. De mesthoop leverde weer wat extra aardappels en een pompoenplant op, en her en der heeft de rucola van vorig jaar zichzelf uitgezaaid. Zo kan ik toch nog wat oogsten af en toe, zonder (dit jaar) veel gezaaid te hebben.
