Licht

Het licht komt terug! Allez, officieel is dat natuurlijk al zo sinds 21 december. Maar nu begin ik het toch ook echt te voelen. De dagen zijn langer en dus ben ik blijer.

Feest!

Kousengaren

Niet alleen in de tuin zijn de lentekriebels voelbaar, ook in huis gebeurt er wel het één en ander. Stuk voor stuk pak ik alle verhuisdozen uit. Elke week bijna gaat er wel weer een zak of doos met spullen naar de kringloopwinkel. Maar sommige dingen zijn ook gewoon te mooi of inspirerend om zomaar weg te gooien.

Het naaikistje van mijn bomma herbergde een boel schatten, onder andere borduur- en kousengaren. Dat kousengaren is volgens mij al behoorlijk oud, aan de kartonnetjes te zien. Allemaal in zacht-roze tinten om zijden kousen mee te stoppen. Nu, ik heb geen zijden kousen en ook geen plannen om die aan te schaffen.

Maar dat betekent nog niet dat ik geen blijf weet met al deze schoonheid:

Ander verhaal

Vier dagen geleden zag de tuin er zo uit:

Mooi, dat wel, maar niet echt uitnodigend om naar buiten te gaan. Ook niet echt uitnodigend om plannen voor het beginnende tuinjaar te maken.

Maar gisteren, dat was een ander verhaal. Dat glinsterde daar allemaal zo uitnodigend in het zonlicht dat ik zowaar mijn tuinschoenen aantrok en gewapend met mijn fototoestel naar buiten ging.

Niet alleen dat, ik oogstte zelfs één pot/mand met aardperen (die zitten intussen in de soep) en plantte er eentje terug zodat we volgend jaar ook aardperensoep kunnen eten.

Er bloeien zelfs al wat bloemekens.

Al word ik er deze tijd van het jaar wel weer pijnlijk aan herinnerd dat ik geen sneeuwklokjes in de tuin heb staan. Toch maar eens iets aan doen. Bij die Helleborus zou dat schoon staan.

De akelei komt weeral piepen.

En de kool ziet er bijzonder barok uit zo, in dat tegenlicht.

De sering staat al in de knop.

En de rozemarijn verwent me met zijn kleine paarse bloemetjes.

't Is duidelijk dat die tuinplannen er wel snel zullen komen nu.