Dit moment

Eén foto - geen (of toch weinig) woorden - een eenvoudig, simpel, speciaal, wonderlijk moment. Een moment om bij stil te staan, van te genieten en vast te houden.

Warme handen

Een cadeau voor mijn moeder. Met een restje wol van dit project.

Een week later in het venster

Dit is twee weken na het zaaien van de erwtenscheuten. We hebben er dees weekend al lekker van gegeten. En vandaag ook, een paar sprietjes bij mijn lunch salade.

Zo zagen er er een week geleden uit.

Ik heb intussen ook kikkererwten en kapucijners gezaaid, en op de bovenste foto ziet ge ook tuinbonenscheuten, maar daar hebben we nog niet van gegeten, dus daar kan ik nog niet zo lyrisch over vertellen. Daar volgt later ongetwijfeld meer over.

Witjes

Geel is de kleur van het voorjaar, las ik vandaag elders. Voor mij niet. Ik heb een neurotische hekel aan geel. Behalve aan gele tomaten, want gele tomaten passen beter bij groene sla dan rode tomaten. Jaja, ik heb meerdere kleurenneuroses.

Maar, dat was niet het punt van dit bericht.

Het voorjaar, ja. Voor mij is de ultieme voorjaarsbode het wit van sneeuwklokjes. En het wit van helleborussen, en van witte krokussen, en van sleedoornbloesem. Een voor dat ge denkt dat ik alleen van witte bloemen hou, ik kan u gerust stellen, de paarse helleborussen zie ik ook graag! En het lichtroze van sommige appelbloesems!

Maar die sneeuwklokjes, die willen dus overal bloeien, behalve in mijn tuin. Ik weet niet wat ik verkeerd doe. Het is nu al het tweede jaar op rij dat ze enkel blaadjes produceren maar geen klokjes.

Omdat een mens natuurlijk niet eeuwig kan blijven treuren om sneeuwklokjes, ben ik maar begonnen met de erwten te zaaien. Ik heb drie soorten: de wel zeer facinerende paterselie-erwt, een victoriaans laag erwtenras met de iets minder inspirerende naam 'half pint' en mooie paarse blauwschokkers. Het verbaast mij overigens enigzins dat die laatste volgens de verpakking pas in april gezaaid mogen worden.

En de sneeuwklokjes die ben ik maar elders gaan zoeken.

Dans la fenêtre

Erwtenscheuten! Zoals u hier al kon lezen, één van de tofste dingen om te groeien. Vorige zomer zaaide ik er regelmatig een rijtje van in de tuin, maar tijdens de winter wanneer er niets anders groeit, kunt ge erwtenscheuten ook kweken op u vensterbank. Ik dacht slim te zijn en te proberen op watten te zaaien, maar dat werd geen oorverdovend succes, dus toch maar in aarde gedaan.

In stappen:

1. Koop een doos gedroogde erwten in de supermarkt (tenzij ge er nog in de kast hebt staan, ahja!)
2. Week de erwten (geen spliterwten want daar groeit niets meer uit) 24 uur in water
3. Neem een potje (alles van een aardewerken bloempot tot een champignonbakske met een paar gaatjes in werkt) en vul dat voor 2/3 met tuinaarde
4. Leg de voorgeweekte erwtjes bovenop de aarde, lekker dicht bij elkaar. Omdat ge de scheuten gaat oogsten voor de plantjes heel veel voedingsstoffen nodig krijgen om groot en sterk te worden, is dat geen erg als er sprake is van lichte overbevolking in uw chapignonbakske
5. Afdekken met nog een cm tuinaarde
6. Regelmatig water geven
7. Na 2-4 weken lekker opeten (afknippen boven de twee onderste blaadjes, dan groeit er weer een nieuw scheutje aan en kunt ge meerdere keren oogsten van hetzelfde zaaisel)
8. Herhaal vanaf stap 1
    

Bij stap zeven ziet dat er dan ongeveer zo uit:

En hoe smaakt dat dan?
Naar verse erwtjes. Naar de lente. Superlekker bij een salade, of om in de soep te doen, of om pesto van te maken, of als garnering bij pretty much everything.

Overigens ontdekte ik recentelijk ook dat de scheuten van kapucijners, tuinbonen en kikkererwten ook allemaal eetbaar zijn, dus ik heb weer plannen! (Zouden kikkererwtenscheuten dan ook naar kikkererwten smaken, vraag ik mij af?)

Voor iedereen die nog een uitgebreide zaaihandleiding wil, klik hier en/of hier.

Tuinplan voor februari

Ziehier mijn ambitieuze tuinplannen voor februari. Ik weet al bij voorbaat dat het me niet gaat lukken om alles op deze lijst voor elkaar te krijgen. Februari is al zo'n belachelijk korte maand en het eerste weekend is al gepasseerd. En het is gewoon veel. Maar goed. Ik ga mij smijten.

Zaaien/planten

• aardpeer
• sla (op hoop van zegen)
• aardappel(en) voorkiemen (ik heb één aardappel bewaard van een soort die we lekker vinden. en ik heb ook nog wat kleine aardappeltjes gekregen van mijn zusje, van eigen kweek. hopelijk wordt het wat. het is de eerste keer dat ik me aan aardappels waag).
• tuinbonen voorzaaien
• erwten voorzaaien
• erwten/tuinbonenscheuten op de vensterbank (want niet gedaan in januari)

Oogsten

•  aardpeer

Onderhoud & overig

• buxusbollen achterin de tuin verwijderen en vervangen door een hekwerkje waar straks erwten op kunnen groeien (en de vuilbakken aan het zicht onttrokken zijn)
• appelboom snoeien en proberen leiden (daar had ik waarschijnlijk al een jaar eerder mee moeten beginnen, maar wil het toch nog proberen)
• grote struik in het midden van de tuin kort snoeien (de takken gebruiken voor het erwtenhekje)
• klimop tegen de schuur snoeien
• verder werken aan het tuinplan waarmee ik in januari begonnen ben 
• lelijke stoeptegels achterin de tuin vervangen voor mooie nieuwe (tweedehandse) getrommelde klinkers

Veldsla!

Misschien herinnert ge u nog wel hoe ik een tijdje terug mijn beklag deed over sla kweken. Sla, zo blijkt, is niet mijn grootste vriend in de groententuin. Op mijn bord daarentegen... Vandaar dus in elk geval mijn grote frustratie hierover. Mijn grootste tuindroom voor 2014 is om mooie goed gevulde salades uit de tuin te kunnen toveren.
Blijkbaar is het universum mij wat dit betreft goed gezind, want toen ik gisteren wat doorgeschoten radijzen uit de grond trok, zag ik dit!

Veldsla!

Ik kon mijn ogen nauwelijks geloven! De veldsla die ik in augustus zaaide heeft blijkbaar toch besloten om in actie te komen. Daardoor hadden wij gisteren, midden in de winter, toch wat vers tuingroen op ons bord.

Het leven zit soms vol zalige verassingen!

En ook nog, voor future reference wat uitleg over het telen van veldsla.