Ik = blij

Dat moment wanneer binnen zitten werken achter de computer onmogelijk is. Dat was vandaag.

Ik heb de afgelopen weken behoorlijk non-stop gewerkt (weekend, wat is dat?), maar vanmiddag was het eventjes genoeg geweest. De knoppen van de seringen staan op barsten. De bieslook is er ook al helemaal klaar voor. Omdat ik hem dit jaar maar eens gescheurd heb, heb ik nu vijf bieslook planten, want meer bieslook = meer fun. De muscari en het longkruid staan nu eindelijk ook in bloei en de tulpen zitten in de knop. Dat kon ik toch onmogelijk zomaar aan me laten voorbij gaan?

Dit lieveheersbeestje is het er duidelijk mee eens.

De hertshoornweegbree (die getande sprietige blaadjes op de foto hieronder) ziet het ook weer behoorlijk uit. Na een verplant-actie had hij toch even tijd nodig om weer bij zijn positieven te komen. Vorig jaar had ik ze veel te dicht bij elkaar gezaaid, waardoor het oogsten van de middenste jonge malse blaadjes een bijna onmogelijke opgave werd.

Het leverde zelfs nog wat eetbaars op, deze tuin-expeditie: ik oogstte de laatste snijbiet (ééntje mag blijven staan zodat ik zaad kan oogsten), de eerste bernagie, wat munt en jawel, bieslook. En de kers op de taart: een paar bloemknoppen van de boerenkool die nog even mee mag genieten van de lente. 't Is bijna broccoli en in ieder geval heel lekker. Laten staan dus, die boerenkolen, tot het moment dat ze echt plaats moeten ruimen voor nieuw fris groen.

In een schaduwrijk hoekje waar eerst alleen klimop stond verzamelde ik wat her en der uitgezaaide vergeetmenietjes, en kijk! Wat een feest voor de ogen!

En dit ook, al worden ze straks vooral een feest op mijn bord, deze veelbelovende erwtjes.

Ik = blij en behoorlijk goed opgeladen om mezelf weer een paar dagen op te sluiten met mijn boeken en mijn onderzoek en mijn computer en mijn databank. (PhD's are so much fun).